Deze website maakt gebruik van cookies en daarmee vergelijkbare technieken om een optimale gebruikerservaring te bieden. Je kunt je voorkeuren aanpassen of meer informatie bekijken.

Deze cookies zorgen ervoor dat de website naar behoren werkt. Deze cookies kunnen niet uitgezet worden.
Deze cookies zorgen ervoor dat we het gebruik van de website kunnen meten en verbeteringen door kunnen voeren.
Deze cookies kunnen geplaatst worden door derde partijen, zoals YouTube of Vimeo.
Deze cookie stellen onze advertentiepartners in staat om doelgerichter informatie te kunnen aanbieden.

Door categorieën uit te zetten, kan het voorkomen dat gerelateerde functionaliteiten binnen de website niet langer correct werken. Het is altijd mogelijk om op een later moment de voorkeuren aan te passen. Bekijk meer informatie.

Aan de rechterrand zitten brede vullingen omdat het schilderij hier is vergroot. Een lange barst verraadt de rand van het eigenlijke doek. Soms echter begrenst het een restant vulmateriaal dat voorafging aan de huidige vulling. Blijkbaar is het doek ook na de vergroting nogmaals grondig gerestaureerd. Met verf is diverse malen geprobeerd de aanvulling onzichtbaar te laten overlopen in het oorspronkelijke deel. De restauratoren waren kennelijk niet tevreden over het werk van hun voorgangers. De laatste retouches aan de rechter rand zijn wat gelig: aangepast aan de gele toon van het vernis. De oudere, links van de barst, zijn paarsig van toon. Lidwien Speleers: "Omdat deze paarse verf wel een centimeter over de originele verf ligt, haal ik hem weg. De verf op de vulling laat ik zitten, want verwijderen levert niets op. De paarse verf lost niet op in de oplosmiddelen die ik bij vernisafname gebruikte. Gelukkig heb ik een andere oplosmiddelen-gel gevonden, die wel werkt. Desondanks blijven vaak nog restjes verf op het oppervlak achter. Die krab ik weg met een scalpelmesje." Op de foto is het paars bovenaan verwijderd.

Cuyp