Restauratie Cuyp deel 19
Het vernis is eraf en het resultaat is spectaculair. Zonder de gele zweem zijn de verschillende tonen en kleurtegenstellingen in het schilderij weer zichtbaar: de koele lucht met hier en daar pastel gele of roze randjes, de verschillende warme kleuren van de koeien, en daaronder het frisgroene gras en de planten met kleine gele hooglichtjes die de voorgrond doen sprankelen.
Het vernis is eraf en het resultaat is spectaculair. Zonder de gele zweem zijn de verschillende tonen en kleurtegenstellingen in het schilderij weer zichtbaar: de koele lucht met hier en daar pastel gele of roze randjes, de verschillende warme kleuren van de koeien, en daaronder het frisgroene gras en de planten met kleine gele hooglichtjes, die de voorgrond doen sprankelen. Subtiele kleurverschillen tussen Cuyps verftoetsjes verlevendigen de koeienvachten, de wolken en het gras. Hoewel deze kleine kleurverschilletjes nu weer in zicht zijn, heeft de verf een veel rustigere verschijning dan voor de restauratie. Dat komt doordat de donkere oude vernisresten zijn verdwenen. Die onderbraken de kleurvlakken en verftoetsen, braken ze visueel op in kleine vlakjes en maakten ze onleesbaar, zoals de afbeelding illustreert. Het werk heeft al met al ontzettend gewonnen.
Lidwien Speleers: "Ik heb veel hele mooie plekjes ontdekt tijdens vernisafname. Het was echt een ontdekkingsreis. Als ik een favoriet stukje zou moeten kiezen, kies ik de vacht van de rode liggende koe, waarin verschillende rode, bruine en oranje toetsjes zichtbaar zijn geworden. Ook de vacht van de zwarte koe vind ik heel mooi, die lijkt wel van fluweel te zijn."