De randen van het schilderij zijn niet zo fraai. Aan de rechter rand zijn, door hun donkere kleur, de retouches duidelijk herkenbaar, die al op de UV opname zichtbaar waren. Ze losten slechts ten dele op bij de vernisafname. De retouches blijken deels op de originele verf te liggen en deels op witte vullingen. Lidwien Speleers: "Ik heb op één plaats de vulling wat weggekrabd met een scalpelmesje om te zien of de oorspronkelijke randen van het doek tevoorschijn zouden komen. Dit was niet het geval. Onder de vulling ligt het tweede doek. De originele randen zijn er blijkbaar afgesneden."
Rechts is de vulling circa 2,5 cm breed, aan de onderrand maximaal 1,5 cm, links is ze slechts heel smal en aan de bovenrand is geen vulling aanwezig. Het lijkt er sterk op dat iemand het schilderij een tikje groter heeft willen maken. Daarvoor moest een groter spieraam en dientengevolge ook een nieuwe lijst besteld worden. Het is waarschijnlijk dat deze vergroting chronologisch samenvalt met de bedoeking. Het doek is met nagels op het spieraam vastgezet. Met papieren stroken zijn de spanranden vervolgens afgeplakt; een gangbare werkwijze na bedoekingen, ook in Nederland. Lidwien Speleers: "Het papier beschermt de randen en werkt ze netjes af. Maar het bemoeilijkt ook mijn speurwerk."
